Stichting Kinderen van de Voedselbank is opgericht in maart 2013 door een aantal vrijwilligers. Zij zetten zich in om de maatschappelijke gevolgen van kinderarmoede in Nederland tegen te gaan, voor kinderen van wie de ouders gebruik moeten maken van de voedselbank.
Stichting Kinderen van de Voedselbank is geen onderdeel van de voedselbank. Het is een zelfstandige en onafhankelijke organisatie die ondersteuning biedt aan kinderen die afhankelijk zijn van de voedselbank.
Waarom doen wij dit?
Wat voor de meeste kinderen de normaalste zaak van de wereld is, is voor deze kinderen bijna onmogelijk. De kinderen die zijn aangesloten bij een voedselbank behoren tot de armste kinderen in onze samenleving.
Het idee voor Stichting Kinderen van de Voedselbank ontstond aan de eettafel. Twee betrokken ouders en oprichters van de stichting werden geraakt door de problematiek van kinderen in armoede toen hun kinderen op school deelnamen aan een project voor de voedselbank. Het besef dat te veel kinderen door armoede op afstand staan, leidde bij hen tot de gedachte om daar praktisch iets aan te doen. Wat kunnen we doen om een klein verschil te maken?
De initiatiefnemers en oprichters van de stichting stelden zich de volgende vragen:
De beantwoording van deze vragen leidde tot de oprichting van de stichting, die als doel heeft de materiële omstandigheden van deze kinderen te verbeteren, met tastbare resultaten. Nieuwe schoenen, nieuwe kleren en eigen speelgoed kunnen bijdragen aan het gevoel ergens bij te horen. Het oude gezegde ‘kleren maken de man’ is juist nu van toepassing op kinderen in het tijdperk van overdadig consumentisme en specifieke marketingactiviteiten gericht op deze doelgroep.
Vaak hebben mensen onterecht een mening over de personen die bij de voedselbank terechtkomen. Er wordt al snel gedacht dat dit mensen met een uitkering zijn die zelf voor torenhoge schulden hebben gezorgd. Uiteraard is dit niet waar.
Wat dacht u van de mensen die een eigen onderneming hadden en failliet zijn gegaan, waarbij de schuldeisers zoveel weghalen dat ze met het overgebleven geld niet rond kunnen komen? Of de alleenstaande ouder van wie de partner er vandoor is gegaan, die met alle problemen en zonder alimentatie achterblijft?
Dan zijn er nog de mensen die altijd netjes hebben gewerkt, maar door ziekte in de WAO terecht zijn gekomen en nu niet meer kunnen rondkomen. Hoeveel gezinnen kent u misschien zelf die nu maar net rond kunnen komen? Er hoeft maar iets te gebeuren en ook zij redden het niet meer.
